Mini college voor internationale studenten van klinische psychologie is klaar. Paul had gevraagd of ik dat wilde doen, en uiteraard had ik al toegezegd voor ik mij realiseerde hoeveel werk dat is. Enthousiasme kan soms een hardnekkige valkuil zijn.
In het Engels uitleggen wat rouwen om baanverlies is, de onderzoeksresultaten delen en interventies logisch uiteenzetten, is toch echt anders dan in het Nederlands.
Uitspraak technisch valt er vast nog veel te verbeteren, maar ik ben blij dat het klaar is en benieuwd wat de studenten ervan vinden. Stiekem vind ik het heerlijk om zo af en toe juf te spelen. Zeker als het over mijn onderzoek gaat. Dan gaat de knop om, en wil ik het liefste alles wat ik de afgelopen 5 jaar aan kennis en kunde heb verzameld in een keer overbrengen. Geen zorgen, meestal houd ik me in.
Hoe dan ook mijn eerste Engelse mini college over ‘job loss-related complicated grief symptoms’ is een feit en vastgelegd op de gevoelige plaat.
Nu hoog tijd voor zon, een boek en voetjes omhoog.
Goed weekend!
